خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
محبت خدا
امام صادق (ع) در مورد عشق و محبت خدا بيان مي دارد كه دل مومن وقتي از عشق خدا پر شد ديگر كسي نمي تواند در اين دل نفوذ كند و نمي تواند كسي يا چيزي دل را از ياد خدا غافل كند بنابراين خود اين بنده كه عاشق خداوند است از هر شغلي كه او را مشغول به غير خدا كند و هر ذكري كه غير از ياد خدا باشد دوري ميكند يعني قدرت دوري كردن براي او پيدا شده است اما اوايل راه چون محبت خدا در دل او قوي نبود اين بنده خدا زود تحت تاثير غفلت و اهل غفلت قرار مي گرفت.
هر ذكري غير از ذكر خدا براي دل ايجاد ظلمت ميكند لذا انسان بايد سعي كند همواره مشغول به ياد خدا باشد حال ممكن است اين سوال مطرح شود كه مگر ممكن است كه انسان در اين اجتماع با اين همه وظايفي كه در ارتباط با خانواده و محيط و اجتماع دارد شب و روز دل را براي خدا خالي كند؟اگر انسان دل را براي خدا خالي كند پس كارهاي ديگر او چه مي شود؟ جواب اين است كه سالك اگر از نعمت هاي دنيا برخوردار است و اگر در اجتماع زندگي مي كند و اگر به كسب وكار مشغول است چون دلش با خداست تمام دوستي هايش و نيت هاي تمام فعاليت هايش را براي خدا قرار مي دهد. وآن چيزي كه لازم است اين است اگر فعاليت و كار وهدفي را براي خداوند و رضاي او قرار دهيم اين فعاليت و هدف خودش ياد خدا مي شود . كسي كه عبادت و نماز و كارهاي او بر مبناي محبت و عشق الهي است اين شخص از نظر سير روحي خلوص بيشتري دارد. چرا؟ چونكه دل را براي خدا پاك كرده است محب خدا اگر حرف مي زند از روي صداقت است و اگر عهد و پيماني با كسي مي بندد به آن عهد وفا مي كند.
محب كسي است كه از همه خلق خدا عملش پاك تر است و عشق خدا سراسر وجودش را گرفته است بنابراين اگر بخواهد ذكر خدا را بگويد با صفاي قلبي اين ذكر را مي گويد و كيفيت عبادت او نسبت به ديگران بهتر و بالاتر است وقتي چنين شخصي با خدا مناجات مي كند فرشتگان الهي او را مي بينند و بين خودشان مباهات مي كنند يعني به ان دسته از فرشتگاني كه حضور نداشتند بيان مي كنند كه ما بنده عابد خدا را ديديم و زيارت كرديم.
وديگر اينكه اين محب خدا وقتي روي زمين عبادت مي كند خداوند بوسيله همين بنده مومن شهر ها را آباد مي كند و اين شخص را گرامي مي دارد و بواسطه او بندگان ديگر هم گرامي مي شوند. خداوند به سبب او بلا ها را دفع مي كند اگر خلق خدا اين عارف و محب خدا را بشناسند كه چقدر نزد خدا منزلت دارد خاك پاي او را به تبرك مي بوسند و به سوي خدا تقرب مي جويند.
در شان و مقام سيد بحرالعلوم نوشته اند كه هرگاه مرحوم كاشف الغطاء ايشان را زيارت مي كرد با تحت الحنك عمامه خود گرد نعلين او را پاك مي كرد.
حضرت علي(ع) مي فرمايد عشق به خداوند آتشي است كه صاحب آن اگر به هر چيزي آن را بزند مي سوزاند .در يك خانواده وقتي يك فرد خراباتي پيدا مي شود كه با خدا راز و نياز و مناجات مي كند و اعضاء خانواده اين شخص را ببينند اين شخص براي آنها حجت مي شود و آنها به اين فرد مي نازند محبت خدا هم آتشي است كه ديگران را مي گيرد و جذب مي كند .
در زمان آقاي حداد يك شخصي به نام عبدالزهرا بود كه آتش عشقش خيلي زياد بود و خيلي نعره مي زد و مناجات مي كرد و مجلسي كه او حضور داشت همه همراه او محبت و عشق الهي پيدا مي كردند و مجلس گرم مي شد نور خدا بر هر چيزي بتابد آنرا روشن مي كند از آسمان هم فيض خدا نازل مي شود عشق به خدا همه را به جوش و حركت در مي آورد وآبي كه از ناحيه خدا در د لها ريخته مي شود، دلها را زنده مي كند وهر چيزي را زنده مي كندو اگر بنده اي پيدا شود كه محبت خدا را در دل داشته باشد و خدا هم به او عنايت كند اين شخص از مال و ملك و ثروت بيرون مي آيد چون دل متعلق به خداست وقتي خدا بنده اي را دوست داشته باشد در دل او نور خود را مي اندازد و اين كه در روايات محبتهُ بيان شده است بيانگر اين معناست كه خدا از طرف خودش محبت اين شخص را در دل برگزيدگان و ارواح و فرشتگان و سامتان عرش مي اندازد چرا كه اين محبت از جانب خدا در دل او قرار گرفته است ومردم به او گرايش پيدا مي كنند چنين بنده اي در صحراي محشر مي تواند شفاعت كند و مقام بالايي دارد.
نظرات شما عزیزان:
:: برچسب‌ها: محبت خدا, عشق, غفلت, ذکرخدا, رفع بلا, بنده خدا برکت مردم, عشق خدا,
