درسهای از قرآن

فرهنگی اجتماعی

درسهای از قرآن

 

مقدمه

به امید وقت اضافه ننشین

«فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَأَصْبَحُوا فی‏ دارِهِمْ جاثِمینَ (عنکبوت/۳۷) (ولى) آنها او را تكذیب كردند، و به این سبب زلزله آنان را فراگرفت، و بامدادان در خانه‏هاى خود به رو در افتاده و مرده بودند!»

یکی از اموری که غالباً بسیار از انسانها را غرق در خود کرده، بحث فراموشی یاد مرگ و معاد، و به تاخیر انداختن توبه است،ما انسانها به بهانه ی این که هنوز وقت داریم، توبه از گناه و یاد مرگ و معاد رابه تاخیر می اندازیم، و این غفلت تا به جایی انسان را فرا می گیرد که قبل از این که توبه کند و برگردد،در دام مرگ گرفتار می شود، لذا خداوند متعال انسان را از این مطلب آگاه می کند که اگر مرگ انسان فرا برسد لحظه ای به انسان محلت داده نمی شود.«...فَإِذا جاءَ أَجَلُهُمْ لا یَسْتَأْخِرُونَ ساعَةً وَ لا یَسْتَقْدِمُونَ [نحل /۶۱] ا...و چون اجلشان فرارسد، یك ساعت پس و پیش نشوند.»

  حکمت و فلسفه متشابهات در قرآن

بسم الله الرحمن الرحیم

 «هُوَ الَّذِیَ أَنزَلَ عَلَیْكَ الْكِتَابَ مِنْهُ آیَاتٌ مُّحْكَمَاتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتَابِ وَأُخَرُ مُتَشَابِهَاتٌ فَأَمَّا الَّذِینَ فی قُلُوبِهِمْ زَیْغٌ فَیَتَّبِعُونَ مَا تَشَابَهَ مِنْهُ ابْتِغَاء الْفِتْنَةِ وَابْتِغَاء تَأْوِیلِهِ وَمَا یَعْلَمُ تَأْوِیلَهُ إِلاَّ اللّهُ وَالرَّاسِخُونَ فِی الْعِلْمِ یَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ كُلٌّ مِّنْ عِندِ رَبِّنَا وَمَا یَذَّكَّرُ إِلاَّ أُوْلُواْ الألْبَابِ[آل عمران آیه : ۷] اوست که این کتاب را بر تو نازل کرد بعضی از آیه ها محکماتند ، این آیه ، ها ام الکتابند ، و بعضی آیه ها متشابهاتند اما آنها که در دلشان میل به باطل است ، به سبب فتنه جویی و میل به تاویل از متشابهات پیروی می کنند ، در حالی که تاویل آن را جز خدای نمی داند و آنان که قدم در دانش استوار کرده اند می گویند : ما بدان ایمان آوردیم ، همه از جانب پروردگار ماست و جز خردمندان پند نمی گیرند»

 طرح مساله: یکی از مسائلی که در قرآن مجید به آن اشاره شده، بحث متشابهات در قرآن می باشد.سوالی که به ذهن هر محققی تداعی می کند، این مطلب است که اگر هدف از نزول قرآن هدایت بشر می باشد این هدف با بیان متشابهات چگونه سازگاری دارد و اصلاً هدف و فلسفه بیان آیات متشابه چه چیزی می باشد؟

 تعریف متشابهات درقرآن:در خصوص متشابه،علمای علوم قرآنی و تفسیر این چنین معنا کرده اند که،مقصود از آیات متشابه آیاتی هست که برای فهم و دست پیدا کردن به مقصود آیه احتیاج به دقت و نهایت تلاش و کوشش می باشد،چرا که معنای آن به راحتی به دست نمی آید.در اصل به معنای شبیه بودن چیزی به چیز دیگر است و در اصطلاح به جمله‌ها و كلماتی می گویند كه احتمالات مختلف دربارة معنای آن ها داده شود.راغب اصفهانی درباره ی متشابه در قرآن میگوید: متشابهات قرآن آن است كه تفسیرش مشكل میباشد، زیرا نمودِ آنچه هست را ندارد و به چیز دیگری شبیه است.[۱] پس كلام حق (قرآن كریم) هرگاه نمودی جز حق داشته باشد و به باطل شباهت داشته باشد، آن را متشابه گویند.[۲]

 راز وحیانی بودن الفاظ و آیات قرآن مجید

نقدی بر بشری بودن آیات الهی

 سوال: آیا می شود با استناد به آیه۵۸ سوره مبارکه الدخان «فَإِنّما یَسّرْناهُ بِلِسانِکَ.[الدخان آیه/ ۵۸] ما آن [قرآن‏] را بر زبان تو آسان ساختیم، شاید آنان متذكّر شوند!»بر بشری بودن الفاظ و آیات قرآن استنادکرد؟

 جواب:

 یکی دیگر از آیاتی که مدعیان بشری بود ن الفاظ قرآن به آن متمسک شده اند، آیه شریفه« فَإِنّما یَسّرْناهُ بِلِسانِکَ.[الدخان آیه/ ۵۸]ما آن [قرآن‏] را بر زبان تو آسان ساختیم، شاید آنان متذكّر شوند!» ولی آیا تا چه اندازه این مطلب به واقعیت نزدیک است خود اول بحث است.

 جواب اول:جواب ابتدایی و کوتاه در خصوص این آیه، این است که در این آیه ما شاهد آن هستیم که اصلاً آیه دلالتی بر این مطلب ندارد که خداوند متعال فرموده باشد که پیامبر از طرف خوداین الفاظ قرآن را ساخته باشد،یا اینکه می تواند بسازد.به هیچ وجه  آیه در مقام بیان این مطلب نیست،و ما نمی توانیم در این خصوص تفسیر به رای نموده و بگویم که پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله وسلم)خود الفاظ را برای معنای دقیق و ژرف قرآن ساخته است .چرا که اصلاً رسول اکرم (صلی الله علیه واله وسلم) قدرت و توانایی این کار را نداشته.واگر هم گفته شودکه خدا به او القاءکرده که اصلاً همانند معنای الفاظ خواهد بود که پیامبر هیچ گونه تصرفی در آن نداشته واز ناحیه خدا دریافت کرده است.«وَ إِذا تُتْلى‏ عَلَیْهِمْ آیاتُنا بَیِّناتٍ قالَ الَّذینَ لا یَرْجُونَ لِقاءَنَا ائْتِ بِقُرْآنٍ غَیْرِ هذا أَوْ بَدِّلْهُ قُلْ ما یَكُونُ لی‏ أَنْ أُبَدِّلَهُ مِنْ تِلْقاءِ نَفْسی‏ إِنْ أَتَّبِعُ إِلاَّ ما یُوحى‏ إِلَیَّ إِنِّی أَخافُ إِنْ عَصَیْتُ رَبِّی عَذابَ یَوْمٍ عَظیمٍ (یونس/۱۵) و هنگامى كه آیات روشن ما بر آنها خوانده مى‏ شود، كسانى كه ایمان به لقاى ما (و روز رستاخیز) ندارند مى‏گویند: «قرآنى غیر از این بیاور، یا آن را تبدیل كن! (و آیات نكوهش بتها را بردار)» بگو: «من حق ندارم كه از پیش خود آن را تغییر دهم فقط از چیزى كه بر من وحى مى‏شود، پیروى مى‏كنم! من اگر پروردگارم را نافرمانى كنم، از مجازات روز بزرگ (قیامت) مى ‏ترسم!»

 سه نکته طلائی در مسیر سیر الی الله

اداب بندگی فرصتی برای خواستن

ارتباط و مناجات با خداوند متعال  یکی از مهمترین اعمال در آداب و سنن اسلامی می باشد.بسیاری از ما انسانها وقتی که می خواهیم با معبود خویش ارتباط بر قرار کنیم، نوعاً نه آداب سخن گفتن را می دانیم و نه روش چگونه ارتباط برقرار کردند را، لذا بهترین راه و روش در این خصوص این است که در مسیر بندگی خود را ملزم به استفاده و بهره بردن از الگوهای مناسب دراین راه کنیم.

پای درس کلام الله مجید

 یکی از بهترین منابعی که به ما روش چگونه ارتباط بر قرار کردن با خداوند متعال را آموزش می دهد، وحی الهی یعنی کلام الله مجید می باشد.قرآن بهترین منبع غنی در این خصوص است،که می شود از آن روش درست مناجات کردن و آداب سخن گفتن باخدا را از آن استخراج کرد.در مرتبه ی بعد استفاده از روایات نورانی حضرات معصومین علیهم السلام بهترین چراغ راهنما برای سالک الی الله می باشد.اولین سوالی که در خصوص مناجات و سخن گفتن با خداوند متعال به ذهن هر انسان عاشقی تداعی می کند این است که چگونه با خدا صحبت کنم؟ در این مقاله سعی داریم با استفاده از یکی از آیات نورانی کلام الله مجید به این سوال زیبا پاسخ دهیم.

سه نکته طلائی برای سالک الی الله

«تَتَجافى‏ جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضاجِعِ یَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفاً وَ طَمَعاً وَ مِمَّا رَزَقْناهُمْ یُنْفِقُونَ [سجده/۱۶] پهلوهایشان از بسترها در دل شب دور مى‏ شود (و بپا مى‏خیزند و رو به درگاه خدا مى آورند) و پروردگار خود را با بیم و امید مى‏خوانند، و از آنچه به آنان روزى داده ‏ایم انفاق مى‏كنند! »

 


نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:







:: برچسب‌ها: فراموشی, یادمرگ, معاد, تاخیرتوبه, اجل, مهلت, محکمات, متشبهات, وحیانی, بشری, آیات, مجازات, آداب بندگی, خواستن, مناجات, ,
نويسنده : علی